ZPiT Suwalszczyzna — wspomnienia, od 1951

Z okazji jubileuszu publikujemy (po raz pierwszy w sieci) fragmenty historii Zespołu Pieśni i Tańca Suwalszczyzna. Zapraszamy do budowania księgi wspomnień.

Pierwsze lata

W 1951 roku Bolesław Walczuk wspólnie z muzykami Józefem Czeszkiewiczem i Henrykiem Szynkowskim postanowili założyć zespół, który otrzymał nazwę SUWALSZCZYZNA. Opiekę nad zespołem sprawowała Powiatowa Rada Związków Zawodowych Pracowników Handlu i Usług. W 1952 roku pojawiły się pierwsze sukcesy: wyróżnienie spośród 80 zespołów na Ogólnopolskich Eliminacjach Zespołów Artystycznych w Warszawie, a rok później I miejsce.

Wkrótce powstała sekcja baletowa, powiększając zespół do 140 osób – prowadzona przez Janinę Kuszelową, a następnie Krystynę Musiałową. Poprzez lata działalności zmieniali się dyrygenci i choreografowie – prof. Kościelny, J. Prokner, J. Mierzejewska, Mieczysław Krzyński, który to specjalnie dla SUWALSZCZYZNY napisał urokliwego poloneza. Sekcję muzyczną stanowili muzycy z Suwałk i Warszawy. Kierownikiem muzycznym był Henryk Szynkowski z Suwałk.

Pierwsza kapela „Suwalszczyzny”. Próba na suwalskim podwórku. Wśród muzyków Jan Roszkowski.

Dzięki SUWALSZCZYŹNIE Suwałki i Ziemia Suwalska stały się sławne w całym kraju – koncerty we Wrocławiu, Szczecinie, Łodzi, Białymstoku, a nawet w Grodnie. Repertuar zespołu to przede wszystkim pieśni i tańce z różnych regionów Polski. W roku 1963 zespół wystąpił po raz ostatni na uroczystości odsłonięcia pomnika M. Konopnickiej.

Ludzie lat 50. XX wieku tworzyli rodzinną atmosferę, która stała się tradycją po dzień dzisiejszy. Atmosferę radości, serdeczności, wzajemnej pomocy; wspólne wycieczki, bale, wigilie…

Niebawem zaprezentujemy wspomnienia najstarszych członków Zespołu, którzy spotkali się przy herbatce w Biurze Organizacyjnym Jubileuszu w pierwszym tygodniu wakacji 2016 roku.